- ψάλσιμο
- το см. ψαλμουδιά 1, 4;
§ θέλει ψάλσιμο — надо его отчитать
Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό. И.П. Хориков, М.Г. Малев. 1980.
§ θέλει ψάλσιμο — надо его отчитать
Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό. И.П. Хориков, М.Г. Малев. 1980.
ψάλσιμο — το, Ν 1. η ενέργεια τού ψάλλω, το να ψάλλει κανείς θρησκευτικούς ύμνους 2. συνεκδ. ο τρόπος εκτέλεσης αυτών τών ύμνων («το ψάλσιμο τού παπά») 3. μτφ. α) συνεχής και επίμονη μεμψιμοιρία, κλάψα β) δριμεία επίπληξη, αυστηρή παρατήρηση. [ΕΤΥΜΟΛ. < … Dictionary of Greek
ψάλσιμο — το, ατος το να ψέλνει κανείς, η ψαλμωδία … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
νητοειδής — νητοειδής, ές (Α) 1. αυτός που μοιάζει με νήτη* 2. φρ. «τὸ νητοειδὲς τῆς φωνῆς» το ύψος τής ανιούσας φωνής στο ψάλσιμο. [ΕΤΥΜΟΛ. < νήτη* «η κατώτατη χορδή τής αρχαιότατης μουσικής κλίμακας» + ειδής*] … Dictionary of Greek
ψαλμωδία — η / ψαλμῳδία, ΝΜΑ, και διαλ. τ. ψαλμουδιά Ν [ψαλμῳδός] εκκλησιαστικό άσμα, ψαλμός νεοελλ. 1. ο τρόπος με τον οποίο ψάλλει κανείς τους θρησκευτικούς ύμνους («η ψαλμωδία του συγκίνησε τους πιστούς») 2. μτφ. επίμονο παράπονο που μπορεί να… … Dictionary of Greek
ψαλτικός — ή, ό / ψαλτικός, ή, όν, ΝΑ [ψάλλω] νεοελλ. 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον ψάλτη ή στο ψάλσιμο 2. (για ωδές, κείμενα, τροπάρια) αυτός που ψάλλεται, σε αντιδιαστολή προς εκείνον που αναγιγνώσκεται 3. το θηλ. ως ουσ. η ψαλτική η τέχνη τού… … Dictionary of Greek
ελαφρός, -ή, -ό — και ελαφρύς, ιά, ύ και (α)λαφρός, ή, ό και (α)λαφρύς, ιά, ύ και (α)λαφριός, ά, ό επίρρ. ά και ιά 1. που έχει μικρό σχετικά βάρος, ανάλαφρος, που εύκολα μετατοπίζεται: Ελαφριά βαλίτσα. 2. που έχει μικρό ειδικό βάρος: Το μπαμπάκι είναι πιο ελαφρό… … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
ψαλτικός — ή, ό 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον ψάλτη ή στο ψάλσιμο. 2. το ουδ. πληθ. ως ουσ., ψαλτικά η αμοιβή του ψάλτη … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)